Gdy mężczyźni przebywają na polowaniu, Telimena postanawia przedstawić Zosię gościom i „wprowadzić ją w świat”. Pięknie czesze i stroi dziewczynę. Tadeusz, widząc je obie razem, czuje się bardzo nieszczęśliwy – wie, że popełnił błąd, który trudno mu będzie naprawić. Zdenerwowany, kłoci się z Telimeną, porzuca Posłuchaj interpretacji fragmentu "Pana Tadeusza" - "Koncertu Wojskiego". Tekst znajdziesz w podręczniku na str. 201-202. Uwaga! Na następnym slajdzie znajduje się rozwiązanie. Sprawdź, czy dobrze zrozumiałeś tekst. 1. Opis rogu Wojskiego. 6. Echo i muzyka. 5. Odgłosy zwierząt. 4. Historia łowów opowiedziana dźwiękami rogu. 3 Uczta na zamku trwa. Wojski występuje w charakterze marszałka dworu. Usadza gości, podaje potrawy. Jako pierwszy wniesiono serwis, a na nim kulinarne dzieło sztuki, ukazujące stworzony z lodów krajobraz zimowy. Figurki na serwisie przedstawiają sejmik. Gdy Wojski objaśnia poszczególne sceny, służba wnosi kolejne dania. Wojski odegrał sygnał zakończenia polowania na rogu, wszyscy powrócili do Soplicowa. Księga V Kłótnia Powracając z polowania, Tadeusz zobaczył Zosię, przez, co zrozumiał swój błąd. Jednak nie był świadomy planom Telimeny, ona już wszystko zaplanowała, uważała, że Zosia powinna się ożenić z Hrabią, a ona sam z Tadeuszem. Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało. Ile drzew, tyle rogów znalazło się w boru, Jedne drugim pieśń niosą jak z choru do choru. I szła muzyka coraz szersza, coraz dalsza, Coraz cichsza i coraz czystsza, doskonalsza, Aż znikła gdzieś daleko, gdzieś na niebios progu! Wojski obiedwie ręce odjąwszy od rogu. Staropolska gościnność, szlacheckie stroje, polowanie na niedźwiedzie, darzono szacunkiem starsze osoby i kobiety, kolejność zasiadania przy stole, patriotyczne pieśni, hymn narodowy Polski w zegarze, portret wielkich polaków, np. Kościuszko PAN TADEUSZ. BOHATEROWIE - RÓD SĘDZIEGO WOJSKI HRECZECHA To przyjaciel domu Sopliców. Pod nieobecność Sędziego pełni obowiązki. gospodarza. Wojski posiada wiele talentów: jest wodzem polowań i najlepszym graczem na rogu, marszałkiem dworu i kuchmistrzem, a także wielkim znawcą historii Polski i zapalonym gawędziarzem. Jest bardzo Polowanie na niedźwiedzia jest bardzo ważnym wydarzeniem w dziele Adama Mickiewicza. Gra Wojskiego na rogu. Wojski to nazwa urzędnika, którego zadaniem było pilnowanie porządku w czasie, gdy szlachta wyruszała na wyprawę wojenną. Opiekował się ich rodzinami, dobytkiem, zapewniał bezpieczeństwo. Mógł być sędzią w sprawach spornych. 24. Kto i w jaki sposób zakończył polowanie? Wojski dając koncert gry na bawolim rogu. 25. Czym częstował sędzia po polowaniu? Gdańską wódką. 26. Jaką potrawę podano na polowaniu? Bigos. 27. Kto opowiadał historie o o Domejce i Dowejce, czego ona dotyczyła? Woski, dotyczyła sporu o to, który z nich zabił niedźwiedzia. 28. Wojski Hreczecha – jedna z postaci w epopei Adama Mickiewicza Pan Tadeusz. Był dalekim krewnym Sędziego Soplicy i przyjacielem jego domu. Do kanonów literackich przeszedł opis jego gry na rogu zaczynający się od słów: Natenczas Wojski chwycił na taśmie przypięty cILM. szkoła podstawowa język polski klasa VI autorka: Anna Foks blog autorki – kliknij Dzięki lekcji: 1. Poznam jeden z najbardziej znanych fragmentów „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. 2. Utrwalę sobie wiadomości dotyczące środków stylistycznych. Zapewne omówiłeś już niektóre fragmenty dzieła Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz”? Teraz nadszedł czas, aby przyjrzeć się kolejnemu, który popularnie nazywany jest „Koncertem Wojskiego”. Wojski, jeden z bohaterów tekstu, bierze udział w polowaniu na niedźwiedzia. Gdy łowy zostały zakończone, oznajmił ten fakt pozostałym uczestnikom, grając na rogu myśliwskim. Co to jest róg myśliwski? Wyszukaj odpowiednią informację w Internecie, przeczytaj opis tego instrumentu oraz przypatrz się ilustracjom, które znajdziesz. Teraz przeczytaj fragment „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza: Natenczas Wojski chwycił na taśmie przypięty Swój róg bawoli, długi, cętkowany, kręty Jak wąż boa, oburącz do ust go przycisnął, Wzdął policzki jak banię, w oczach krwią zabłysnął, Zasunął wpół powieki, wciągnął w głąb pół brzucha I do płuc wysłał z niego cały zapas ducha, I zagrał: róg jak wicher, wirowatym dechem Niesie w puszczę muzykę i podwaja echem. Umilkli strzelcy, stali szczwacze zadziwieni Mocą, czystością, dziwną harmoniją pieni. Starzec cały kunszt, którym niegdyś w lasach słynął, Jeszcze raz przed uszami myśliwców rozwinął; Napełnił wnet, ożywił knieje i dąbrowy, Jakby psiarnię w nie wpuścił i rozpoczął łowy. Bo w graniu była łowów historyja krótka: Zrazu odzew dźwięczący, rześki: to pobudka; Potem jęki po jękach skomlą: to psów granie; A gdzieniegdzie ton twardszy jak grzmot: to strzelanie. Tu przerwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało, Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało. Zadął znowu; myśliłbyś, że róg kształty zmieniał I że w ustach Wojskiego to grubiał, to cieniał, Udając głosy zwierząt: to raz w wilczą szyję Przeciągając się, długo, przeraźliwie wyje, Znowu jakby w niedźwiedzie rozwarłszy się garło, Ryknął; potem beczenie żubra wiatr rozdarło. Tu przerwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało, Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało. Wysłuchawszy rogowej arcydzieło sztuki, Powtarzały je dęby dębom, bukom buki. Dmie znowu: jakby w rogu były setne rogi, Słychać zmieszane wrzaski szczwania, gniewu, trwogi, Strzelców, psiarni i zwierząt; aż Wojski do góry Podniósł róg, i tryumfu hymn uderzył w chmury. Tu przerwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało, Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało. Ile drzew, tyle rogów znalazło się w boru, Jedne drugim pieśń niosą jak z choru do choru. I szła muzyka coraz szersza, coraz dalsza, Coraz cichsza i coraz czystsza, doskonalsza, Aż znikła gdzieś daleko, gdzieś na niebios progu! Wojski obiedwie ręce odjąwszy od rogu Rozkrzyżował; róg opadł, na pasie rzemiennym Chwiał się. Wojski z obliczem nabrzmiałym, promiennym, Z oczyma wzniesionymi, stał jakby natchniony, Łowiąc uchem ostatnie znikające tony. źródło: Co jest głównym tematem tego fragmentu? Swoją odpowiedź zapisz w zeszycie. Teraz uzupełnij poniższą kartę pracy, wyszukując informacje w tekście: [pdf-embedder url=” title=”Koncert 2″] karta pracy-kliknij (możesz ją wydrukować lub po prostu informacje z karty przepisać do zeszytu) Na pewno zauważyłeś, że róg myśliwski Wojskiego oraz jego muzyka są przedstawione bardzo poetycko. Jest to zasługa licznych środków stylistycznych (poetyckich), których użył Adam Mickiewicz. Przypomnij sobie, jakie znasz środki stylistyczne i postaraj się odnaleźć je w tekście. Po jednym przykładzie zapisz do zeszytu. Pomoże ci w tym prezentacja: prezentacja – kliknij WNIOSKI Z LEKCJI: – koncert Wojskiego na rogu myśliwskim jest opisany bardzo poetycko – Mickiewicz wykorzystał wiele środków stylistycznych, aby w jak najbardziej barwny i obrazowy sposób przedstawić grę Wojskiego Informacje dla nauczyciela: Ta lekcja pozwala zrealizować następujące punkty z podstawy programowej: Uczeń: i rozpoznaje w tekście literackim: epitet, porównanie, przenośnię, wyrazy dźwiękonaśladowcze, zdrobnienie, zgrubienie, uosobienie, ożywienie, apostrofę, anaforę, pytanie retoryczne, powtórzenie oraz określa ich funkcje, – określa temat i główną myśl tekstu, – zna i stosuje zasady korzystania z zasobów bibliotecznych Przygotowane na licencji CC-BY-NC-ND Lekcję zaczynam od napisania na tablicy wyrazów „Soplicowo” i „Pan Tadeusz”. Pytam o związek tych dwóch haseł. W klasie IV oraz V uczniowie poznali fragmenty polskiej epopei, omówiłam w dużym skrócie czas i miejsce akcji, w którym toczą się wydarzenia przedstawione w utworze, nie powinno więc być problemu. Pytam też, czy pamiętają, które fragmenty „Pana Tadeusza” już poznaliśmy w młodszych klasach, o których zwyczajach kultywowanych przez mieszkańców Soplicowa rozmawialiśmy. O niektórych lekcjach w młodszych klasach pisałam tu: GRZYBOBRANIE, czyli „Pan Tadeusz” w klasie piątej oraz tu: Z głową w chmurach… „Pan Tadeusz” (fragment) – OBŁOKI Następnie nadmieniam, że bardzo istotnym wydarzeniem w fabule epopei Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” jest polowanie na niedźwiedzia. Polowanie Franciszek Kostrzewski Ilustracja do Pana Tadeusza, 1886r. Pokazuję uczniom fotografię. Pytam, czy wiedzą, co to za przedmiot i do czego służy, w jakich sytuacjach był używany. Informuję, że dziś poznamy fragment, w którym został opisany zwyczaj gry na rogu po zakończonym polowaniu. Oglądamy wspólnie fragment filmu Andrzeja Wajdy „Pan Tadeusz” : Fragment filmu opublikowany na przez: Krótko objaśniam, kim w Soplicowie był Wojski, jaką pełnił funkcję. Wyjaśniamy również, korzystając np. ze słownika, słowo „kunszt”. Następnie przechodzimy do wspólnej lektury fragmentu: źródło: 4. Dzieci uzupełniają kartę ona uwagę uczniów na takie zagadnienia jak: -wygląd rogu, -dźwięki naśladowane przez Wojskiego swoją grą, – sposób, w jaki natura potęgowała dźwięki wydobywane z rogu, – wysiłek, jaki Wojski musiał włożyć w grę – zakończenie fragmentu (wygląd Wojskiego po skończonej grze oraz reakcja słuchaczy) Badamy również środki poetyckie (epitety, porównanie, metafory, wyrazy dźwiękonaśladowcze, zgrubienie), ustnie omawiamy ich funkcję. Plik w wersji PDF: result-skonwertowany 5. Na koniec wracam do tematu lekcji – proszę o wyjaśnienie, dlaczego grę Wojskiego można nazwać kunsztowną? Na czym polegał kunszt gry na rogu? 6. Dzieci mogą też, jeśli starczy czasu, napisać zaproszenie na koncert gry na rogu. Jesteś w: Pan Tadeusz Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim Granie na bawolim rogu w epopei Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” ma wymiar symboliczny. Wojski sięgał po ten „instrument” w doniosłych chwilach. Jedną z nich było rozpoczęcie oraz pomyślne zakończenie polowania na niedźwiedzia. Wojski zawsze nosił przy sobie długi, cętkowany i kręty bawoli róg. Przypinał go do pasa na taśmie tak, aby mieć go zawsze po ręką. Gdy zadął w niego z okazji wyjazdu na polowanie, wszyscy myśliwi umilkli zasłuchani w dźwięczną melodię łowów. Najpierw był to ton pobudki, który wzywał zebranych na tropienie niedźwiedzia, potem wydawał dźwięki jęków oznaczające skomlenie psów goniących zwierza oraz dźwięki twarde, przypominające strzały. Bohater grał na rogu przez całe polowanie. Gdy zmęczony przestawał (czasami z wysiłku chwiał się na nogach), echo roznoszące się po puszczy litewskiej dalej „grało”, roznoszące te niezapomniane i magiczne dźwięki dla innych bywalców boru: wilków, żubrów, niedźwiedzi. Talent Wojskiego sprawił, że każdy, komu udało się posłuchać jego próbki, był zachwycony. Po każdym zadęciu w róg bohater słyszał masę oklasków i wiwatów, wszyscy byli rozanieleni jego grą. Dowiedz się więcej Pan Tadeusz - streszczenie Bohaterowie Pana Tadeusza Szlachta w Panu Tadeuszu Pan Tadeusz jako epos Funkcja przymiotnika ostatni w Panu Tadeuszu Pan Tadeusz - plan wydarzeń Najważniejsze cytaty w „Panu Tadeuszu” Czy „Pan Tadeusz” powinien znaleźć się w spisie lektur szkolnych? – rozprawka Dlaczego warto przeczytać „Pana Tadeusza”? Obraz kraju lat dziecinnych w „Panu Tadeuszu” Opis grzybobrania w „Panu Tadeuszu” Opis koncertu Jankiela w „Panu Tadeuszu” Charakterystyka Jankiela Opis gry Wojskiego na rogu Spór o zamek w „Panu Tadeuszu” Epilog w „Panu Tadeuszu” Obraz Rosjan w „Panu Tadeuszu” Obraz Polaków w „Panu Tadeuszu” Historia w „Panu Tadeuszu” Spowiedź księdza Robaka Charakterystyka postaci historycznych w „Panu Tadeuszu” Opis polowania na niedźwiedzia w „Panu Tadeuszu” Pan Tadeusz opracowanie „Pan Tadeusz” jako przykład epopei „Pan Tadeusz” - arcydzieło czy kicz – rozprawka „Pan Tadeusz” jako utwór romantyczny Przyroda w „Panu Tadeuszu” - poetycko-malarski obraz natury Dawne tradycje i obyczaje w „Panu Tadeuszu” Motyw miłości w „Panu Tadeuszu” Motyw literackie w „Panu Tadeuszu” Charakterystyka szlachty w „Panu Tadeuszu” Inwokacja „Pana Tadeusza” – interpretacja Opisy wschodów i zachodów słońca w „Panu Tadeuszu” Charakterystyka Maćka nad Maćkami i szlachty dobrzyńskiej Podkomorzy – charakterystyka Rejent – charakterystyka Asesor – charakterystyka Protazy – charakterystyka Klucznik Gerwazy – charakterystyka postaci Hrabia Horeszko – charakterystyka postaci Telimena – charakterystyka postaci Zosia – charakterystyka postaci Tadeusz Soplica – charakterystyka postaci Sędzia Soplica – charakterystyka postaci Jacek Soplica (Ksiądz Robak) - charakterystyka i jego ocena Spór Asesora z Rejentem Plan wydarzeń „Pana Tadeusza” Opis uczty w „Panu Tadeuszu” Historia Domeyki i Doweyki Streszczenie „Pana Tadeusza”